Aku adalah aku
Bukan sesiapa lain
Dan aku cuma manusia biasa
ketandusan rasa sayang
ketandusan rasa dihargai
...
Aku pujuk hati
Aku pujuk jiwa lagi
Aku tanamkan rasa untuk terus bangkit lagi
Aku tak rela lagi disakiti
Aku cuba tak menangis walau sekali
...
Memang aku akui
Dulu aku cepat melatah
Cepat rebah cuma kerana satu dugaan
Aku menangis merintih
Tapi tak siapa yang mendengar
Pedih..
Cuma itu mampu terlafaz dari bibir
...
Saat aku yakin aku cukup tabah
Kau hadir kembali
untuk apa lagi?
Yang kau jawab cuma kerana
Kau masih cinta
Aku tak percaya
Maaf***
...
Memang aku tak mampu lupakan kau
Walau seumur hidup aku ambil masa
Kau tetap salah satu kenangan yang aku masih jaga
Tapi itu cuma memori lama
Kau bukan lagi milik aku
Begitu juga dengan aku
Bukan milik kau seperti dulu
...
Saat aku terlantar di situ
Kau datang ada tangisan mengiringi
Untuk apa??
Aku pula yang keliru
Maaf mungkin seakan kurang sopan
Tapi seseriusnya aku tanya
Untuk apa kau buang air mata?
...
Kau janji kali ini
Kau mahu jaga aku lagi
Aku tak rasa aku mahu percaya
Dan memang aku akui lagi
Hati aku keras seperti batu
Tembok yang aku bina
Untuk cinta!
...
Dua hari tak bermaya
Dua hari tak makan apa-apa
Dua hari aku mengadap muka kau
Aku tak rasa aku suka apa-apa
Aku rasa mahu lari
Dan aku berjaya
lari dari kau dari cinta!
Aku tak mahu sesiapa
Aku cuma mahu hidup normal saja
Kau mengertikah?
...
Kau kata kau mahu tebus semula kesalahan lalu
Apa?
Kesalahan tembus hati aku?
Kalaulah masa itu tak berlalu
Aku rasa aku dah mati kaku disitu
Pucat tanpa darah
Dan mati sebab kecewa
Kau yang aku puja dulu
Tinggalkan aku keseorangan tanpa dorongan
...
Kalau dulu bolehlah
Kau ucap semua kata manis dusta
Dan aku dengan senyuman percaya
Tapi tak kini lagi
Aku rasa diri macam boneka
Kau mahu kau guna
Dan bila tidak
Kau campak ke jalan tar
sangat perit rasanya!
...
Kalau boleh aku mahu kau tahu
Aku tak mahu tengok kau walau sekali lagi
Tapi aku tahu kau tak akan faham walau berjuta kali
Kau rasa aku makan pujuk rayu kau?
Berjanji tak bermakna kau setia
Berjanji tak bermakna kau memang cinta
Berjanji tak bermakna kau tak mungkiri
...
Ya terima kasih
Terima kasih tolong jaga saya sakit
Terima kasih tolong risau
Walaupun saya tak percaya
Walaupun saya tak percaya
Tapi saya masih ada rasa menghargai
atleast kan?
Jangan tanya kenapa saya cakap macam tu
sebab awak tahu!
...
Kesakitan itu perit sangat
lagi-lagi saat jarum menusuk ke kulit
Cuma tuhan yang tahu
sakitnya rasa itu hingga terasa ke hatiku
dan kau kononnya simpati
terima kasih tapi kenapa baru sekarang??
dulu aku terlantar macam zombi
tiada pun kau hairan!
...
Aku kejam ke?
Aku kah yang bersalah?
Aku ke yang menyakitkan hati kau kini?
Kau mengadu kat mereka
Aku kejam tak mahu degar kata hati kau
Aku kejam sebab tak beri kau peluang
Tapi tak mahu kah kau tanya hati kau pula
Kau dulu bagaimana??
Manusia.
Tunjuk jari pada orang
Tapi diri sendiri tak terasa.
Luahan jiwa luka
No comments:
Post a Comment